سلامت نیوز: همه دوست دارند وزن مناسب و اندامی متناسب داشته باشند. اما برای بسیاری از انسان‌ها این کار ساده نیست و حتی سخت هم هست. رژیم های غذایی سختگیرانه، تمرینات ورزشی مفصل، درمان های «چربی سوز» و البته قرص های لاغری، برای این کار گزینه‌های مناسب هستند. اما سنگاپوری‌ها چگونه وزن کم می‌کنند؟

هرکدام از قرص‌های لاغری چقدر از وزن را کم می‌کنند؟

به گزارش سلامت نیوز، بر اساس نظرسنجی سال 2022 که توسط شرکت تحقیقات بازار ایپسوس روی هزار سنگاپوری 18 ساله و بالاتر انجام شد، 39 درصد از مردم سنگاپور از زمان شیوع همه گیری کووید اضافه وزن پیدا کرده اند. میانگین افزایش وزن جمعیت عمومی از 4.8 کیلوگرم در سال 2020 به 5.7 کیلوگرم در سال 2022 افزایش یافته است.

این نظرسنجی نشان داد که بیشترین افزایش وزن در بین سنین 18 تا 24 سال بود. در واقع، بیش از نیمی از افراد این گروه سنی (59 درصد) گفتند که حالا اضافه وزن پیدا کرده اند. اما نکته خوب این بود که اکثریت سعی می کنند وزن خود را کم کنند. شصت و دو درصد شرکت کنندگان گفتند که در هر حال تلاش می‌کنند وزن خود را کاهش دهند.

شاید فکر کنید همه این افراد به لاغری با قرص فکر می‌کنند، اما این گونه نیست. این نظرسنجی نشان داد که از هر 10 سنگاپوری 6 نفر قصد کاهش وزن با ورزش بیشتر دارند.

دکتر لی، متخصص تغذیه در مرکز ملی تحقیقات تغذیه سنگاپور میگوید:: «در گذشته، چندین داروی موسوم به داروهای مجزه کننده برای کاهش وزن و «قرص‌های لاغری» بدون مجوز وجود داشتند که عوارض جانبی خطرناکی داشته‌اند، و این منجر به این تصور شده که کاهش وزن با این داروها خطرناک است.»

دکتر لی می‌گوید: «داروهای جدید کاهش وزن که دارای مجوزهای علمی هستند این خطرات را ندارند. این داروها را می توان برای افراد چاق تجویز کرد ولی باید داروها همراه با اصلاح سبک زندگی از طریق داشتن رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم استفاده شود.»

چاقی به عنوان داشتن شاخص توده بدنی یا BMI بالاتر از 30 تعریف می شود. اما اگر بیمار دارای عوارض مرتبط با چاقی مانند دیابت نوع 2 و فشار خون بالا باشد، BMI بیشتر از 27 او را واجد شرایط دریافت داروها می کند. این یعنی یک مرد 1.7 متری با وزن 80 کیلوگرم یا یک زن 1.6 متری با 70 کیلوگرم وزن می‌توانند این داروها را دریافت کنند.

دکتر لی می‌گوید: «من افراد مبتلا به چاقی را تشویق می‌کنم اگر خودشان قادر به کاهش وزن نیستند، حتما از پزشک خود برای تجویز داروهای مناسب کمک بگیرند، به‌ویژه اگر اضافه وزن باعث ایجاد مشکلات سلامتی آنها شود».

دکتر شریف رضوان، پزشک متخصص غدد کلینیک DTAP، می‌گوید: اگر برای دریافت داروهای چاقی به پزشک مراجعه کنید در ویزیت اول احتمالا پزشک از شما سؤالاتی در مورد سلامتی تان می‌پرسدمثلا اینکه بیماری زمینه‌ای دارید و یا در حال مصرف داروهایی هستید یا نه. همچنین احتمالا از شما در مورد تلاش‌های گذشته برای مدیریت وزن‌تان، روش‌های مورد استفاده شما برای کاهش وزن و سطح فعالیت‌های روزانه‌تان سؤال می‌شود. همچنین فشار خون، وزن و قد شما اندازه گیری خواهد شد.

دکتر شریف ادامه داد: «ممکن است پزشک درخواست آزمایش خون بدهد تا ببیند مبتلا به بیماری خاصی بخصوص بیماری‌های مرتبط با اضافه وزن هستید یا نه؟»

دکتر لی می‌گوید: در سنگاپور سه داروی کاهش وزن دارای مجوز بهداشت ملی وجود دارد که عمدتاً در کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها توسط متخصصین یا پزشکان عمومی تجویز می‌شوند: این سه دارو عبارتند از داروهای فنترمین، اورلیستات و لیراگلوتاید. البته ممکن است شما در مورد داروهای دیگری که معمولاً برای درمان دیابت نوع 2 استفاده می شوند مانند مهارکننده های سدیم-گلوکز کوترانسپورتر-2 (SGLT-2) و آگونیست های گیرنده پپتید-1 (GLP-1) مانند گلوکاگون شنیده باشید. این داروها برای کمک به کاهش سطح قند خون بیماران دیابتی استفاده می‌شوند، اما از آنجایی که می توانند درجاتی از کاهش وزن را نیز ایجاد کنند، ممکن است توسط پزشک برای افراد دارای اضافه وزن و چاق هم تجویز شوند.»

دکتر لی گفت «مهارکننده‌های SGLT-2 معمولاً منجر به کاهش وزن متوسط یعنی حدود ​​۲ کیلوگرم می‌شوند و برای همین نمی‌توان آن‌ها را در دسته داروهای کاهش وزن محسوب کرد. البته ما به طور گسترده از داروهای موسوم به آگونیست های گیرنده GLP-1 برای بیمارانی که ممکن است به کمک در مدیریت وزن نیاز داشته باشند، به ویژه آنهایی که BMI بالای 30 یا بالاتر از 27.5 دارند و دارای بیماری دیگری مانند دیابت یا فشار خون هستند. استفاده می‌کنیم.»

فن ترمین یکی از داروهایی است که در گذشته برای کاهش وزن استفاده می‌شد. از این سرکوب کننده اشتها در دهه نود در دارویی به نام نام فن-فن (فن از فن فلورامین و فن از فنترمین) استفاده می‌شد. اما مشخص شد که فن فلورامین موجب مشکلات دریچه قلب می‌شود و از سال 1997 توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده ممنوع شده است. اما داروی فن ترمین ممنوع نیست و به عنوان یک داروی کاهش وزن استفاده می‌شود.

اورلی استات، یک قرص خوراکی دیگر، با مهار عملکرد لیپاز، آنزیم گوارشی که چربی های غذاها را برای استفاده یا ذخیره شدن در بدن تجزیه می کند، عمل می کند. هنگامی که این دارو با غذا مصرف شود، حدود 25 درصد از چربی موجود در غذای شما تجزیه نمی شود و از طریق حرکات روده دفع می‌شود. این دارو برای بیمارانی که ممکن است فشار خون بالا، دیابت، کلسترول بالا یا بیماری قلبی داشته باشند توصیه می شود.

برخلاف دو مورد دیگر، داروی لیراگلوتاید باید روزانه تزریق شود. این دارو با کمک به لوزالمعده در ترشح مقدار مناسب انسولین و انتقال قند به بافت ها برای استفاده به عنوان انرژی اثر می کند. این دارو همچنین تخلیه معده را کند می کند و ممکن است باعث کاهش اشتها و کاهش وزن شود. با این حال، لیراگلوتاید فقط برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز می شود.

در مورد داروهای دیابت، آگونیست های گیرنده GLP-1 و مهارکننده های SGLT-2، می توانند به سرکوب اشتها کمک کنند و هر دو دارو حرکت غذا از معده به روده کوچک را کاهش می دهند، که باعث می شود بیمار سریع تر و طولانی تر احساس سیری کند و در نتیجه کمتر غذا بخورد.

دکتر شریق می‌گوئید:« فنترمین ممکن است برای کسانی که بیماری قلبی عروقی، فشار خون بالا، گلوکوم یا غده تیروئید پرکار دارند، مناسب نباشد. برعکس، کسانی که مشکلات قلبی عروقی دارند ممکن است از لیراگلوتاید سود ببرند.

وی ادامه داد: «در مطالعاتی که کاهش وزن با این داروها را طی یکسال بررسی کردند، 70 درصد از بیمارانی که تحت درمان دارویی قرار گرفتند، کاهش وزن مؤثری داشتند، البته این مطالعات نشان داد مدیریت وزن نمی تواند تنها به داروها اتکا کند، و به رژیم غذایی و ورزش نیز نیاز دارد.»

دکتر لی این موضوع را با جدول زیر خلاصه کرد:               

فنترمین : کاهش وزن حدودی 3.5 کیلوگرم تا 4.5 کیلوگرم،  عوارض جانبی خشکی دهان، بی خوابی، بی قراری، تپش قلب

اورلیستات: کاهش وزن حدود 3 تا 3.5 درصد وزن فرد، عوارض جانبی: مدفوع چرب، اسهال، بی‌اختیاری مدفوع

لیراگلوتاید: کاهش وزن حدود 5.5 درصد وزن فرد، عوارض جانبی تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست

مدت مصرف دارو بستگی به داروی استفاده شده دارد. برای مثال، فن ترمین معمولاً برای سه تا شش ماه تجویز می شود، در حالی که سایر داروها ممکن است برای مدت طولانی تری استفاده شوند. دکتر لی گفت: «ما معمولاً این داروها را برای سه ماه آزمایش می‌کنیم. اگر نتوانیم بیش از 5 درصد وزن اولیه بدن بیمار را کاهش دهیم، پیشنهاد می‌کنیم دارو را قطع کنند.»

دکتر شریف در پایان گفت: «در مواردی که به داروها پاسخ ندهند، جراحی چاقی ممکن است لازم باشد. در چنین مواردی، ارجاع به جراح برای ارزیابی وضعیت فرد و همچنین پیشنهاد جراحی مناسب انجام می‌شود.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha