غلامعلی فرجادی در گفتوگو با فارس در مورد چالشهای اقتصاد سلامت اظهار داشت: بهداشت نقش بسیار مهمی در رشد و توسعه جوامع دارد به دلیل اینکه بهداشت همانند آموزش یک سرمایه انسانی است.
وی گفت: قبلاً تصور می شد که صرفاً سرمایه فیزیکی بر رشد و توسعه کشورها تأثیر دارد لیکن از دهه ۱۹۶۰ به بعد مشخص شد که بهداشت به عنوان یکی از متغیرها سرمایه انسانی هم هدف توسعه و هم ابزار توسعه است.
فرجادی با اشاره به اهمیت سلامت انسانی و تاثیر آن بر اقتصاد سلامت گفت: افراد با سرمایهگذاری روی سلامتی خویش میتوانند توانمندیشان را بالا ببرند در نتیجه بازدهیشان بالا رفته تا درآمد بیشتری داشته باشند اما دولتها در این راستا باید کمک کنند و درصد عمده هزینههای بهداشت و سلامتی را تقبل کنند.
وی اضافه کرد: متأسفانه در بحثهای شاخصهای انسانی مانند امید به زندگی و آموزش که هر دو مؤلفههای سرمایه انسانی هستند وقتی به رتبهبندی کشور خودمان و بسیاری از کشورهای نفتی منطقه نگاه میکنیم، رتبه توسعه انسانی ما خیلی عقبتر از رتبه درآمد سرانهمان است.
عضو هیئت علمی موسسه عالی پژوهش در برنامه ریزی توسعه گفت: مفهومش این است که رتبه امکانات ما از رتبه توسعه انسانی بالاتر است و به بیان دیگر ما با این وضعیت میتوانستیم جایگاه بهتری در توسعه انسانی داشته باشیم و این مسئله به جز ایران در مورد تمام کشورهای نفتی به جز نروژ صادق است و نشان دهنده این است که اگر چه مرتباً برای بهداشت و آموزش هزینه میکنیم و بودجه میگذاریم اما بودجه به تناسب امکانات افزایش نمییابد.
وی ادامه داد: کشورهایی که براساس درآمد سرانه و قدرت خرید با ما برابری میکنند سهم خیلی بالاتری از GDP را به بهداشت و آموزش اختصاص میدهند. سهم بهداشت از GDP در برخی کشورها 15درصد، در برخی کشورها 9 درصد و در کشور ما این سهم چیزی حدود 6، 7 درصد GDP بیشتر نیست.
فرجادی در پاسخ به اینکه اکنون جمعیت و هزینههای درمان رو به افزایش است ولی منابع محدود است و چه راهکاری میتوان اندیشید گفت: اگر جمعیت زیاد شده بالتبع تولید ناخالص ملی هم افزایش یافته و به هر حال رشد جمعیت ما در طول 35 سال گذشته حداقل سالی 2 درصد رشد داشته، در حالی که رشد تولید ناخالص ملی سالانه حداکثر تا 3.5 درصد افزایش یافته است.
وی اذعان داشت: اقتصاد ما آن قدر رشد نکرده که بتوانیم شبیه کشورهای پیشرفته بهداشت را بالا ببریم ولی به هر حال درآمد سرانه افزایش یافته چون از مابه التفاوت رشد تولید و رشد جمعیت است و به تناسب آن میتوانستیم سهم بهداشت را بالاتر ببریم ولی فقط این نیست و دولت نظارت خود را هم باید در این زمینه بالاتر ببرد.
وی ادامه داد: مسائلی که مربوط به شکست بازار مثل کژمنشیها، گژگزینیها، اطلاعات نامتقارن و این قبیل مسائلی که در اقتصاد بهداشت اتفاق میافتد از طریق نظارت وزارت بهداشت برطرف میشود. از طرفی با توجه به گسترده جغرافیاییمان در واقع توزیع جمعیت در مناطق مختلف نیاز به توجه بیشتر دارد.
نظر شما