به گزارش سلامت نیوز، شاید موشکی فرود نیاید، اما وقتی مغز هر ساعت با شایعات، تصاویر رعبآور، تحلیلهای نگرانکننده و هشدارهای ضدونقیض بمباران میشود، بدن در حالت اضطراری مزمن قرار میگیرد. این وضعیت به مرور منجر به اختلالات زیر میشود:
-
بیخوابی و شبپرهیزی
-
تندخویی، اضطراب، کاهش تمرکز
-
افت عملکرد تحصیلی یا شغلی
-
احساس ناتوانی، دلدل کردن مداوم، نگرانی شدید از آینده
-
در کودکان: شبادراری، کابوس شبانه، گوشهگیری یا چسبیدن افراطی به والدین
اینها نشانههای آسیب روانیاند که بسیاری از خانوادهها در چنین روزهایی تجربه میکنند — بیآنکه بدانند دلیل آن، نه فقط «وضعیت بیرونی»، بلکه میزان درگیری در اخبار و فضای مجازی است.
کودکان؛ قربانیان خاموش جنگ روانی
کودکان بیش از هر گروهی، از فضای پرتنش اطراف تأثیر میپذیرند. حتی اگر مستقیماً اخبار را دنبال نکنند، اضطراب والدین، تغییر رفتار خانواده و فضای کلی جامعه را بهخوبی احساس میکنند. ترسهای مبهم، احساس ناامنی و واکنشهای شدید احساسی در کودکان این روزها بهطور فزاینده دیده میشود.
در عین حال، والدینی که خود درگیر اخبار و نگرانیهای پیدرپیاند، کمتر توان مدیریت احساسات کودکان یا پاسخ دادن منطقی به پرسشهای آنها را دارند.
چطور از خود و خانواده در برابر اضطراب جمعی محافظت کنیم؟
در این شرایط، هدف این نیست که واقعیت را نادیده بگیریم، بلکه باید سلامت روان خود و فرزندانمان را حفظ کنیم تا بتوانیم بهتر با واقعیتها مواجه شویم. این راهکارها از سوی روانشناسان توصیه میشود:
۱. کنترل مصرف اخبار
-
روزانه یک یا دو بار از منابع رسمی و محدود
-
اجتناب از شایعات، تصاویر خشونتبار و تفسیرهای هیجانی
-
خاموش کردن نوتیفیکیشنها و حذف کانالهای استرسزا
۲. آرام نگهداشتن فضای خانه
-
ایجاد یک روتین ساده، مثل ساعت مشخص خواب و غذا
-
پرهیز از گفتوگوهای مداوم درباره جنگ یا تهدید مقابل کودکان
-
تماشای فیلم، بازیهای گروهی و فعالیتهای مشترک
۳. گفتوگوی ساده، اما صادقانه با کودک
-
پنهانکاری بیش از حد نکنید؛ کودک را از واقعیت جدا نکنید
-
با زبان ساده بگویید که «گاهی اتفاقهای نگرانکننده میافتد، اما تو در امان هستی و ما مراقب تو هستیم»
۴. تکنیکهای آرامسازی را یاد بگیرید
-
تنفس عمیق، مدیتیشن کودکانه، یوگای سبک، موسیقی آرامشبخش
-
در صورت تشدید علائم: مراجعه به مشاور یا رواندرمانگر کودک
جنگ فقط در مرزها رخ نمیدهد
در بسیاری از موارد، آسیب روانی اخبار و فضای ترسزده، عمیقتر و بلندمدتتر از اثرات مستقیم جنگهاست. خانوادهها به عنوان اولین خط دفاع روانی باید آگاهانه عمل کنند و نگذارند موج اخبار، فضای خانه را تصاحب کند.در شرایط بحرانی، ذهنِ آرام، مهمتر از پناهگاه فیزیکی است.
نظر شما