به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا،مریم‌السادات میرزاده، به مناسبت روز جهانی آلزایمر (۲۱ سپتامبر برابر با ۳۰ شهریور ماه)، اظهار داشت: آلزایمر یک بیماری زوال عصبی پیشرونده است که به تدریج سلول‌های مغزی را تخریب می‌کند. این بیماری در ابتدا حافظه کوتاه‌مدت را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به مرور زمان توانایی‌های شناختی، عملکردهای اجرایی، زبان و مهارت‌های پایه‌ای مانند غذا خوردن و راه رفتن را درگیر می‌کند.

علائم هشداردهنده اولیه

وی درباره علائم اولیه آلزایمر گفت: مهم‌ترین نشانه‌ها فراموشی وقایع اخیر یا مکالمات است، اما سایر علائم شامل کاهش توانایی در انجام کارهای روزمره، گم کردن اشیاء و ناتوانی در پیدا کردن آن‌ها، دشواری در حل مسائل ساده، تکرار سؤالات، تغییرات خلقی مانند اضطراب و سردرگمی در زمان یا مکان می‌باشد.

عوامل خطر آلزایمر

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران عوامل خطر ابتلا به آلزایمر را شامل سن بالا، سابقه خانوادگی، بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت، فشار خون بالا، سبک زندگی کم‌تحرک و تغذیه ناسالم عنوان کرد. همچنین تروماهای روانی مانند از دست دادن عزیزان، مهاجرت یا افسردگی مزمن از دیگر عواملی است که می‌تواند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهد.

تشخیص آلزایمر

میرزاده در ادامه به روش‌های تشخیص آلزایمر اشاره کرد و گفت: تشخیص این بیماری معمولاً با ترکیبی از شرح‌حال دقیق، معاینات شناختی، تست‌های حافظه و عملکرد ذهنی (مانند MMSE یا MoCA)، تصویربرداری مغزی (MRI یا CT) و آزمایشات خون انجام می‌شود.

آیا آلزایمر قابل پیشگیری است؟

این متخصص طب سالمندان در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان از آلزایمر پیشگیری کرد، گفت: پیشگیری قطعی از این بیماری وجود ندارد، اما با تغییر در سبک زندگی، می‌توان خطر ابتلا به آن را کاهش داد. وی توصیه کرد که فعالیت‌های ذهنی منظم مانند مطالعه، حل جدول، یادگیری مهارت‌های جدید، ورزش منظم و تغذیه سالم از جمله رژیم غذایی مدیترانه‌ای می‌تواند به پیشگیری از بروز علائم آلزایمر کمک کند.

درمان آلزایمر

میرزاده افزود: در حال حاضر درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد، اما داروهایی برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری و کنترل علائم آن تجویز می‌شود. این داروها شامل مهارکننده‌های کولین‌استراز مانند دونپزیل و ریواستیگمین و داروهای آنتاگونیست گیرنده NMDA مانند ممانتین هستند. همچنین درمان‌های غیردارویی مانند توانبخشی شناختی و حمایت روانی نیز می‌توانند مفید باشند.

تفاوت فراموشی عادی و آلزایمر

این متخصص در ادامه توضیح داد: فراموشی معمولی که در اثر افزایش سن به‌وجود می‌آید، معمولاً شامل فراموشی‌های جزئی و قابل یادآوری است، اما در آلزایمر، فراموشی پیشرونده و مداوم است و همراه با اختلالات شناختی دیگر مانند مشکلات زبانی و تصمیم‌گیری می‌باشد.

مراقبت‌های لازم برای بیماران آلزایمر

وی همچنین درباره مراقبت از بیماران آلزایمر اظهار داشت: برای کاهش سردرگمی بیماران، ایجاد روال روزانه ثابت، فراهم کردن محیطی امن برای پیشگیری از گم شدن یا زمین خوردن و مراقبت‌های تغذیه‌ای ضروری است. همچنین حمایت روانی و ارتباط آرام و محترمانه با بیمار می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی او کمک کند.

به گفته میرزاده، بر اساس منابع معتبر، ایجاد محیطی امن، مراقبت‌های مناسب و فعالیت‌های ساده و لذت‌بخش می‌تواند در بهبود وضعیت بیماران آلزایمر موثر باشد.