کارشناسان سلامت در سطح جهانی نسبت به افزایش خطر یک قارچ مرگبار هشدار داده‌اند که هم‌اکنون در ۶۱ کشور جهان شناسایی شده است، این قارچ مقاومت فزاینده‌ای در برابر داروها از خود نشان می‌دهد و توان بالایی در ایجاد بیماری دارد؛ به‌گونه‌ای که نرخ مرگ‌ومیر آن در میان مبتلایان بیش از ۵۰ درصد برآورد می‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از شفقنا؛ وبگاه آرتی عربی نوشت: گسترش قارچ «کاندیدا اوریس» که با عنوان «قارچ داء لکه‌های سفید» نیز شناخته می‌شود، بخشی از یک بحران گسترده‌تر در حوزه عفونت‌های قارچی است. بر اساس برآوردها، عفونت‌های قارچی سالانه حدود ۶.۵ میلیون نفر را در جهان درگیر می‌کنند و حتی با وجود درمان‌های موجود، بیش از نیمی از مبتلایان جان خود را از دست می‌دهند.

«قارچ داء لکه‌های سفید» نوعی مخمر تهاجمی است که می‌تواند به عفونت‌های کشنده منجر شود، به‌ویژه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. این قارچ نخستین‌بار در سال ۲۰۰۹ از مجرای گوش یک بیمار در ژاپن شناسایی شد، اما به‌سرعت به ده‌ها کشور گسترش یافت؛ از جمله هند که در سال ۲۰۱۴ آن را تهدیدی جدی برای سلامت عمومی اعلام کرد.

بررسی‌های علمی جدید نشان می‌دهد که این قارچ دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی است که به گسترش سریع آن کمک می‌کند. تاکنون حضور آن در دست‌کم ۶۱ کشور در شش قاره گزارش شده است. از مهم‌ترین این ویژگی‌ها می‌توان به توانایی تغییر سریع از شکل مخمری معمول به رشد رشته‌ای اشاره کرد که انتشار آن را آسان‌تر می‌کند. همچنین، این قارچ دارای پروتئین‌های ویژه‌ای در دیواره سلولی خود است که به آن امکان می‌دهد به پوست انسان «مانند چسب» بچسبد. طبق مطالعه‌ای که در مجله «Microbiology and Molecular Biology Reviews» منتشر شده، این استقرار پوستی یک نگرانی جدی پزشکی محسوب می‌شود، زیرا بیماران حامل این قارچ می‌توانند آن را در محیط‌های بیمارستانی منتقل کنند و دامنه آلودگی را گسترش دهند.

خطر این قارچ تنها به سرعت انتشار آن محدود نمی‌شود، بلکه مقاومت دارویی پیشرفته آن نیز چالش‌برانگیز است. «کاندیدا اوریس» دارای سازوکارهایی شبیه «پمپ‌های دفع» در غشای سلولی خود است که داروهای ضدقارچ را پیش از اثرگذاری بیرون می‌راند. علاوه بر این، می‌تواند با تجمع روی سطوح مختلف، لایه‌های لزج موسوم به «زیست‌لایه» ایجاد کند که همچون سپری محافظ، نفوذ داروها را دشوار می‌سازد.

در چنین شرایط نگران‌کننده‌ای، این مرور علمی بر ضرورت فوری توسعه داروهای ضدقارچ جدید با طیف اثر گسترده تأکید کرده و خواستار بهبود روش‌های تشخیصی سریع‌تر و دقیق‌تر شده است. همچنین بر توسعه درمان‌های کمکی مبتنی بر تقویت سیستم ایمنی یا واکسن‌ها، به‌ویژه برای بیماران پرخطر، تأکید شده است.