تلاش پزشکان پس از 24 ساعت برای زنده نگه‌ داشتن «امیرعلی» پنج ساله که زیر ضربات کابل ناپدری راهی بیمارستان شده بود، بی‌نتیجه ماند و این طفل در حالی برای همیشه چشمانش را بست که در هنگام مرگ، پدر و مادرش بر بالینش حضور نداشتند.

سلامت نیوز: تلاش پزشکان پس از 24 ساعت برای زنده نگه‌ داشتن «امیرعلی» پنج ساله که زیر ضربات کابل ناپدری راهی بیمارستان شده بود، بی‌نتیجه ماند و این طفل در حالی برای همیشه چشمانش را بست که در هنگام مرگ، پدر و مادرش بر بالینش حضور نداشتند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، بنابر اظهارات شیرین صدر نوری - مددکار و عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان - «امیرعلی» پنج ساله توسط ناپدری‌اش در یک کودک‌آزاری منجر به قتل کشته شد.

وی افزود: روز چهارشنبه 24 آبان ماه «امیرعلی» توسط مادرش و در حالی که آثار ضرب و جرح شدید بر روی بدنش مشخص بود، از درمانگاه 12 بهمن به بیمارستان فیاض‌بخش کرج منتقل شد و در حالی که مادرش بیمارستان را ترک کرد، پس از گذشت 24 ساعت، امیرعلی بدون حضور پدر و مادر بر بالینش، صبح پنجشنبه 25 آبان، فوت کرد.

این عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان در ادامه عنوان کرد: طبق گزارش مسوولان بیمارستان، آثار ضرب و جرح با کابل بر روی کمر، سینه و دست‌های این کودک پنج ساله کاملا مشخص بود و علت مرگ وی نیز ضربه مغزی تشخیص داده شد.

صدر نوری ادامه داد: در حال حاضر ناپدری که مسبب این فاجعه بوده، متواری و مادرش هم زندانی شده و از پدر اصلی و پدر بزرگ وی نیز هیچ اطلاعی در دست نیست.

به گفته وی، از فوت امیرعلی در صبح پنجشنبه تا بعدازظهر آن روز، مادر و اعضای خانواده هیچ سراغی از امیرعلی نگرفته و پیکر وی برای کالبد شکافی به پزشکی قانونی منتقل شد.

براساس اعلام رضایی‌فر مدیرکل دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی بهزیستی، بر اساس آمار و تماس‌های برقرار شده با خط 123 اورژانس اجتماعی 49.8 درصد از تماس‌ها در خصوص آزار جسمی کودکان، 31.3 درصد غفلت و 12.5 درصد مباحث روانی و 2.7 درصد نیز آزار جنسی بوده است.

شیرین صدر نوری - مددکار انجمن حمایت از حقوق کودکان - در ادامه گفت‌وگوی خود با ایسنا اعلام کرد: پیگیری‌ها برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مرگ «امیرعلی» به نتیجه نرسیده، چرا که پرونده در بیمارستان بایگانی شده و اداره آگاهی هم اطلاعات بیشتری به انجمن حمایت از حقوق کودکان نمی‌دهد و اعلام می‌کند که پرونده در دست بررسی است.

وی در ادامه با اظهار تاسف از این اتفاق گفت: زمانی که مسوولان بیمارستان از مادر «امیرعلی» پرسیدند که چرا اجازه دادی ناپدری تا این حد کودکت را آزار دهد، عنوان کرده که زورش به همسرش نمی‌رسیده و چاره‌ای هم نداشته.

صدر نوری از اعلام آمادگی انجمن حمایت از حقوق کودکان برای پیگیری قانونی این اتفاق و برعهده‌گیری وکالت پدر این کودک درصورت تمایل خبر داد.

مددکار انجمن حمایت از حقوق کودکان در ادامه بر ضرورت اطلاع رسانی در زمینه کودک آزاری‌ها از سوی مسئولان بیمارستان‌ها در راستای ایجاد حساسیت در جامعه تاکید کرد و گفت: بسیاری از کارکنان و مسئولان بیمارستان‌ها در این زمینه سکوت می‌کنند.

عدم اعلام کودک آزاری از سوی مسوولان بیمارستان در حالیست که طبق ماده 6 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بدسرپرست و بی‌سرپرست مصوب 1381 کلیه افراد و موسسات و مراکزی که به نحوی مسئولیت نگاهداری و سرپرستی کودکان را بر عهده دارند، مکلفند به محض مشاهده موارد کودک آزاری مراتب را جهت پیگرد قانونی و اتخاذ تصمیم مقتضی به مقامات صالح قضائی اعلام کنند و تخلف از این تکلیف موجب حسب تا شش ماه یا جزای نقدی تا پنج میلیون ریال خواهد بود. قانونی که به دلیل فقدان اهرم‌های نظارتی چندان در اجرا موفق نبود و در حال حاضر لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان در انتظار تصویب در مجلس به سر می‌برد؛ لایحه‌ای که در سال 86 تدوین شده و از آن زمان تاکنون در انتظار تصویب است.

شاید اگر اختیارات قانونی امکان گرفتن «امیرعلی» از خانواده بدسرپرست را فراهم می‌کرد، این اتفاق رخ نمی‌داد. ایجاد بانک اطلاعاتی درمورد سابقه والدین، قطعیت مجازات مرتکبان کودک آزاری، تعیین مرجع اختصاصی برای رسیدگی به جرایم علیه اطفال، افزایش اختیارات اورژانس اجتماعی، تشکیل بانک اطلاعات متهمان کودک آزاری، تعیین حد تادیب کودک در قانون، امکان مداخله زودرس سازمان‌های رسمی و غیردولتی، تعیین یک معاونت خاص دادستانی پیشگام پیگیری موارد کودک آزاری و گرفتن کودک از خانواده‌های بدسرپرست از جمله مواردیست که اگر امگان احقاق آنها به وجود آید، شاید بتوان جان امیرعلی‌های دیگر را نجات داد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha