به گزارش سلامت نیوز به نقل ازمهر؛ 30 شهریور، روز جهانی آلزایمر است. بیماری که 2 تا 5 درصد اشخاص مسن را درگیر می کند و گاهی هم بر اشخاص جوانتر حمله می‌ کند.

بیماری آلزایمر، به وسیله از دست رفتن پیشرونده حافظه کوتاه مدت و به دنبال آن از بین رفتن عملکرد اشخاص و مرگ در میان سالی مشخص می ‌شود.

به نظر می ‌رسد، بیماری آلزایمر در اثر فاسد شدن سلولهای منطقه هیپو کامپ که معمولا مقدار زیادی استیل کولین تولید می ‌کنند به وجود می ‌آید. سلولهای مغزی یا نرونهایی که آسیب دیده‌ اند پلاکهایی جمع می ‌کنند و به تعداد زیادی می‌ میرند. منطقه آسیب دیده مغز و استیل کولین در تشکیل خاطرات جدید وارد عمل می ‌شوند به همین دلیل یکی از نشانه‌های اصلی بیماری آلزایمر عدم توانایی در تحکیم یک یادگیری تازه (مثل یادآوری آدرس تازه) و دشواری در جهت ‌یابی است اما خاطرات رویدادهای دور معمولا کمتر آسیب می ‌بینند.

آلزایمر نوعی بیماری ناهمگن از نظر ژنتیکی است که در تمام نژادها دیده می ‌شود. 5 درصد بیماران دچار بیماری خانوادگی با تظاهر زود هنگام، 15 تا 25 درصد دچار بیماری خانوادگی با تظاهر دیررس و 75 درصد مبتلا به بیماری تک گیر هستند. 10 درصد موارد آلزایمر خانوادگی، توارث اتوزومی غالب و بقیه چند عاملی را نشان می ‌دهند.

در اکثر موارد، بیماری آلزایمر در اشخاص مسن و در فاصله زمانی 8 تا 20 سال به تدریج رشد می ‌کند. قربانی این بیماری، ابتدا افت حافظه پیدا می ‌کند و اغلب گم شدن حتی در خانه خود بیمار نیز پیش می ‌آید. به مرور زمان، بیمار جهت ‌یابی خود را به شدت از دست می ‌دهد، اشخاص و حتی اعضای خانواده خود را نمی ‌شناسد، هیجانهای کودکانه نشان می ‌دهد و از عهده نظافت خود و لباس پوشیدن بر نمی‌ آید.

اگر در خانواده شما افراد سالمندی زندگی می کنند که محبوب و مورد احترام شما هستند ممکن است گاه در مورد آنان نگران و دچار تردید شوید که فراموشکاری یا اختلال حافظه  آنان مربوط به بیماری است یا نه ؟

آلزایمر؛ شایع ترین نوع دمانس "زوال عقل در سنین پیری" است. در این بیماری تحلیل رفتن و کاهش تدریجی بافت مغز باعث زوال عملکرد و توانایی عقلانی می شود. آلزایمر با توانایی فکر کردن، استدلال و ارتباط  اجتماعی فرد رابطه دارد و می تواند منجر به ناتوانی او در مراقبت از خود شود.

تصور اینکه شما با یکی از افراد خانواده تان دچار این بیماری شوید می تواند نگران کننده باشد اما یکی از بهترین راههای رفع این نگرانی داشتن اطلاعات در مورد بیماری است.

درمان آلزایمر...

گرچه تعریف دقیقی برای جلوگیری از آلزایمر وجود ندارد اما مدارکی وجود دارد که نشان می دهد داشتن فعالیت منظم، جلوگیری از چاقی و افزایش وزن، نگه داشتن کلسترول و فشار خون در حد طبیعی و داشتن یک رژیم غذایی سالم غنی از آنتی اکسیدان ها، ویتامین C و E  و روغن ماهی می تواند تا حدودی از بیماری جلوگیری کند.

علاوه بر اینها تحقیقات دانشمندان نشان داده است که ، بعضی داروها می توانند سیر زوال عملکرد روانی را در موارد خفیف تا متوسط آلزایمر کاهش دهند. معمولا بیمار مشکلات روانی و اجتماعی دیگر  نظیر افسردگی را نیز به دنبال آلزایمر تجربه می کند.

درمانها و مراقبت ها در این بیماران معمولا در جهت کنترل و پیشگیری از این گونه عوارض صورت می گیرد.

شرکت بیمار در گروههای کار درمانی و حمایت های اجتماعی برای این بیماران و حتی خانواده ها و مراقبت کنندگان آنان با همین هدف انجام می شود. در این گروهها، با ایجاد مشاغل ساده ولی قابل استفاده و مورد علاقه فرد، روشهایی برای کمک به رشد و تقویت حافظه مثل نوشتن لیست، یادداشت برداری و حتی گاهی نقاشی و کپی برداری به کار گرفته می شود.

آلزایمر در ایران...

به گفته معصومه صالحی، مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران؛ در سال 75 حدود 182 هزار نفر در کشور مبتلا به آلزایمر بوده اند که این تعداد در حال حاضر، بین 250 تا 300 هزار نفر برآورد می شود.

وی؛ تامین هزینه داروهای بیماران آلزایمری را، مهم ترین مشکل پیش روی خانواده های این بیماران عنوان می کند و می گوید: حداقل پرداختی یک بیمار برای تهیه دارو، با توجه به نوع قرص و کپسولی که مصرف می کند، هر ماه 180 هزار تومان است.

صالحی با اشاره به اینکه از 4 نوع قرص و کپسول مصرفی بیماران آلزایمری، فقط یک قلم آن تحت پوشش بیمه است، می افزاید: دولت هیچ بودجه ای برای کنترل بیماری آلزایمر اختصاص نمی دهد و از همین رو، نمی توان انتظار داشت که بخش خصوصی وارد مقوله مراقبت و نگهداری از بیماران آلزایمری شود.