بر اساس استانداردهای سازمان جهانی بهداشت، حد پایین تعیین شده برای مصرف نمک، ۲ گرم در روز و حد بالای آن ۵ گرم است.

اینطور ثابت شده که طعم و مزه نمک اعتیاد آور است. مغز و بدن ما به گونه ای طراحی شده که از نمک برای زنده ماندن لذت ببریم. در طول تاریخ بشر، پیدا کردن نمک دشوار بود به طوری که ولع مصرف نمک یک مکانیسم برای بقا بود.

پرسش‌هایی مطرح است درباره اینکه آیا واقعاً نمک برای همه ما بد است؟ این تردید‌ها بعد از مقاله‌ای که اخیراً در نشریه «یوروپین هارت» منتشر شد، قوت بیشتری پیدا کرده است. نویسنده این مقاله که پیش‌از‌این خود از طرفداران کم کردنِ مصرف نمک بوده است؛ می‌گوید نتایج این پژوهش خودش را نیز «شگفت‌زده» کرده است.

این روزهاشاهد تبلیغات زیادی در مورد نمک های مختلف و مضر بودن برخی از آنها در مقابل مفید بودن نمک های دیگری مانند نمک دریا هستیم.

نمک از گذشته تا امروز هم به‌عنوان طعم‌دهنده اصلی غذا و هم ماده ضدعفونی‌کننده به کار می‌رود.

نمک دریا در مقایسه با نمک عادی، دانه های درشت تری دارد و کمتر آسیاب می‌ شود. به همین دلیل وقتی از این نوع نمک برای طعم دار کردن غذاها استفاده می شود، مزه آن را در دهان خود احساس خواهید کرد.

نمك سیاه دارای انواع مختلفی است؛ رایج‌ترین نوع نمك سیاه به‌ اسم نمك سیاه هیمالیایی معروف است و با اسامی دیگری نظیر نمك سیاه هندی یا نمك كالا هم شناخته می‌شود.

مصرف نمک همیشه برای بشر یک مکانیسم مهم برای حفظ بقا بوده است. در واقع مغز و بدن ما به گونه‌ای طراحی شده که از نمک برای زنده ماندن لذت ببریم.

اگرچه وجود سدیم یا همان نمک برای سلامت بدن انسان ضروری است، اما مصرف بیش‌ از حد آن می‌تواند تاثیر منفی بر سلامت انسان داشته باشد.

رئیس دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اسدآباد گفت: نمک دریایی با دارا بودن ناخالصی و فلزات سرطان زا بوده و از نظر وزارت بهداشت تأیید شده نیست.