یک متخصص داخلی گفت: پرخوری عصبی ممکن است عوارض متعدد، جدی و مرگ‌آوری در پی داشته باشد بنابراین باید درمان آن را جدی بگیریم.

یکی از نگرانی‌هایی که ما از دوره‌ی کرونا داریم، پرخوری و اضافه وزن است. چگونه می‌توانیم به خودمان کمک کنیم؟

بسیاری از ما به دلایل زیادی پرخوری می‌کنیم مانند زمان‌هایی که ناراحتیم و فکرمان درگیر است. آنقدر می‌خوریم و حواس‌مان نیست که وقتی به خودمان می‌آییم معده درد و حالت تهوع داریم.

تیمی از پژوهشگران با استفاده از تحقیقات خود نشان داده‌اند که مرکز مربوط به لذت مغزی و ترشح دوپامین در کنار ساعت زیستی که ریتم‌های فیزیولوژیکی بدن ما را تنظیم می‌کند، مقصر اصلی عاداتی همچون پرخوری و پرخوابی محسوب می‌شوند.

اگر بعد از مصرف وعده های غذایی سنگین و یا پرخوری در تعطیلات، حاضرید روزهای آینده تعداد کالری دریافتی خود را بشمارید، در اشتباه هستید.

متخصصان رابطه استرس با افزایش وزن را این گونه بیان می کنند؛ استرس در کوتاه مدت می‌تواند اشتها را کور کند. سیستم عصبی برای ترشح هورمون اپی نفرین (آدرنالین)، به غدد فوق کلیوی، سیگنال‌هایی ارسال می‌کند. در صورتی که استرس ادامه داشته باشد، غدد فوق کلیوی هورمون دیگری به نام کورتیزول آزاد می‌کند، کورتیزول اشتها را افزایش می دهد.

آیا هر زمانی که وسوسه می‌شوید تا بخورید، تسلیم می‌شوید؟ این برنامه به شما کمک می‌کند تا اراده‌تان را به کار بگیرید.ما 4 راه شگفت انگیز به شمات ارائه میکنیم!

مواقعی که الگوی تغذیه سالم را نادیده گرفته و پرخوری می‌کنید پس از آن بهتر است به جای استراحت روی کاناپه یا چرت زدن، تحرک داشته و برای جبران آن اقدام کنید.

یک مطالعه نشان می‌دهد کمبود خواب موجب گرایش بیشتر افراد به هله هوله خوری و غذای ناسالم و صرف هزینه بیشتر برای تهیه این قبیل خوردنی‌ها می‌شود.

مدام در حال خوردن است چون زندگی آرامی ندارد و نبود آرامش او را به خوردن وا می‌دارد. در خوردن سیری‌ناپذیر است. تنها چیزی که او را در مواقع عصبانیت آرام می‌کند غذاست اگرچه بعد از خوردن دچار عذاب وجدان و پشیمانی می‌شود.