برای توجه به چالش‌ها، ظرفیت‌ها و نقش اجتماعی این جامعه پویا. نگاهی به رویکردهای نظری مختلف نشان می‌دهد که فهم ناشنوایی تنها در بُعد جسمی آن خلاصه نمی‌شود، بلکه در گرو درک عمیق از فرهنگ، هویت و حق مشارکت برابر ناشنوایان در زندگی اجتماعی است.
حسین عباسی اقدم در یادداشتی برای سلامت نیوز با نگاهی روان‌شناختی و جامعه‌شناختی به سریال «زخم کاری»، این اثر پرمخاطب را بازتابی از زخم‌های فردی و اجتماعی ایران امروز دانسته و آن را هشداری درباره چرخه فساد، خشونت و فروپاشی اخلاقی توصیف کرده است.
با وجود دهه‌ها حضور پیوسته مهاجران افغانستانی در ایران، هنوز هم نگاه غالب به آنان آمیخته با کلیشه، تبعیض و نادیده‌انگاری است. این یادداشت، با بهره‌گیری از دیدگاه‌های جامعه‌شناختی به‌ویژه نظرات دکتر حسن محدثی، به بررسی سازوکارهای طرد فرهنگی، بازنمایی رسانه‌ای، و سیاست‌های رسمی می‌پردازد که مهاجران را به «دیگری نامرئی» بدل کرده‌اند. در حالی که این گروه بخشی جدایی‌ناپذیر از جامعه ایران‌اند، نوع مواجهه ما با آنان، آینه‌ای است از وضعیت اخلاقی و بلوغ فرهنگی ما.
در دورانی که رفاه مادی و سلامت روانی رشد چشم‌گیری داشته‌اند، پرسشی بنیادین همچنان پابرجاست: آیا انسان امروز واقعاً خوب زندگی می‌کند؟ حسین عباسی اقدم، جامعه‌شناس، در یادداشتی تحلیلی به تمایز میان دو مفهوم «به‌زیستی» و «به‌زیستن» می‌پردازد و بر اهمیت معنا، مسئولیت‌پذیری و خودآگاهی در تعریف زندگی خوب تأکید می‌کند.
