ولین همایش ملی مشكلات اضطرابی كودكان و نوجوانان با حضور رئیس سازمان روانشناسی برگزار شد كه دكترغلامعلی افروز در این همایش صحبتهای خوبی داشت. در این همایش دكتر افروز گفت: بسیاری از بزهكاران افرادی هستند كه از نظام تعلیم و تربیت واماندهاند.

رئیس سازمان نظام روانشناسی با اشاره به اینكه افرادی كه ضریب هوشی آنها متناسب با دوره آموزشی بهویژه در دوره راهنمایی نیست، واماندههای نظام تعلیم و تربیت هستند، گفت: با توجه به تحقیق انجام شده، بیش از 50 درصد از نوجوانان بزهكار در تهران، مشهد، شیراز و كرمانشاه جزو واماندگان و اخراجیان نظام تعلیم و تربیت هستند. او ادامه داد: انتظار میرود، وزارت آموزشوپرورش برای تمام افراد 6 تا 18 سال بستر تعلیم و تربیت را بهرغم اینكه آنها از نظر هوشی متفاوت هستند، ایجاد كند. بهعبارت دیگر، نظام آموزشی باید بهگونهای باشد كه با میزان هوشی این گروه سنی متناسب بوده و دروس آموزشی آنها مهارت محور، خلاقپرور و متاثر از فرهنگهای بومی و همچنین كاربردی باشد. در این رابطه دولت، مجلس و آموزشوپرورش باید دقت كافی را داشته باشند كه هیچكس از نظام آموزشی جا نماند.
اضطراب بزرگترین اختلال روانی
رئیس سازمان نظام روانشناسی كشور در ادامه «اضطراب و افسردگی» را بزرگترین اختلال روانی قرن توصیف كرد و در این رابطه گفت: در برخی از كشورها بزرگسالان بیشتر دچار اضطراب و افسردگی هستند، این در حالی است كه در ایران هم زنان متاهل بیشتر از دیگران دارای افسردگی هستند.
در ایران اضطراب و افسردگی در دوران كودكی و نوجوانی كمتر دیده میشود اما در 18 و 19 سالگی كه سن بلوغ است، افسردگی بیشتر نمود مییابد.
افروز با اشاره به اینكه موضوع اضطراب و افسردگی در دانشآموزان دوره راهنمایی نسبت به دورههای دیگر بیشتر است،گفت: ضریب هوشی دانشآموزان دوره راهنمایی زیاد نیست، در نتیجه این موضوع منجر به ناكامی دانشآموزان در تحصیل میشود و آنها بیشتر دچار اضطراب و «خانهگریزی» هستند. این در حالی است كه در دوره دبیرستان میزان افسردگی و اضطراب كمتر از دوره راهنمایی است.
او در رابطه با «خشونت كودكان» نیز گفت: خشونت دارای اشكال مختلفی است كه گاهی در قالب قهر كردن، فریاد زدن و هیجانات خود را نشان میدهد كه این نوع رفتارها میتواند در بزرگسالی شكلهای جدیدتری پیدا كرده و در قالب رفتار خودآزاری و دیگرآزاری نمایان شود. رئیس سازمان نظام روانشناسی كشور در مراسم افتتاحیه این همایش نیز طی سخنانی تكذیب، تنبیه، تخریب و تهدید را ریشههای به وجود آمدن اضطراب نام برد و گفت: مشكلات اضطرابی میتواند مشكلات زیستی همچون اختلالات شناختی، فراشناختی، توجه، حافظه و... را بهدنبال داشته و احساس بیكفایتی همچنین بهوجود آمدن لغزشها را نیز ایجاد كند. او با بیان اینكه اضطراب اساسا یك پدیده ژنتیكی نیست، ادامه داد: در برخی از مواقع به موضوع مادرزادی بودن در رابطه با اضطراب اشاره شده و در این راستا ممكن است، رگههایی از اضطراب در دوره قبل از تولد وجود داشته باشد اما اساسا اضطراب اختلالی است كه به كودك تحمیل میشود و در خانواده شكل میگیرد. زمانی كه فرزندان در خانواده احساس امنیت نكرده و احساس میكنند به آنها بهایی داده نمیشود در درون آنها اضطراب شكل میگیرد. همچنین والدین «نتیجهگرا» و «كمالزده» فرزندان مضطرب را به بار میآورند و برای آنها یك حصار روانی ایجاد میكنند. هرگونه نگرش و رفتاری كه سلامتی و عزت نفس فرزندان را تحتتاثیر قرار دهد، زمینهای برای ایجاد اضطراب است. دكتر افروز بازگشت به خانواده را راهكاری در مقابل موضوع اضطراب نام برد و گفت: احساس امنیت روانی بالاتر از احساس امنیت انتظامی است بهطوری كه تحول شخصیت انسان در گروی امنیت درونی است. اگر تلاش كنیم تا احساس آرامش و امنیت در خانوادهها برقرار شود در نتیجه مشكلات مربوط به اضطراب هم كاهش خواهد یافت.
تهران امروز
نظر شما