سلامت نیوز: الهام فریدونی کارشناس ارشد ارزیابی وآمایش سرزمین و کنشگر منابع طبیعی در یک یادداشت اختصاصی برای سلامت نیوز، "طرح کاشت 1 میلیارد نهال" را اینبار از منظری دیگر مورد نقد وبررسی قرار داد و نوشت: « طرح کاشت یک میلیارد نهال بایستی رمز گشایی شود تا افق تازه‌ای را که مسئولین به روی برخی پیمانکاران ویژه گشوده‌اند و نیز تعریف نوین از زمین خواری را هم به مردم بنمایاند! »

فرصتی برای پیمانکاران ویژه  و تعریف نوین از زمین خواری !

به گزارش سلامت نیوز الهام فریدونی کارشناس ارشد ارزیابی وآمایش سرزمین و کنشگر منابع طبیعی برای سلامت نیوز نوشت: از آنجایی که برخی مسئولین زبانشان هم با مردم بیگانه شده، شاید رسالت مهم کارشناسان و کنشگران منابع‌طبیعی و محیط ‌زیست کشور، امروز "رمزگشایی از شعارها و طرح‌ها"ی سازمان‌های متولی حفاظت از طبیعت ایران باشد.

یکی از آن شعارهای بزرگ "کاشت یک میلیارد نهال" است که به محض برافراشته شدن بیرقش، فراتر از حوزه منابع‌طبیعی مورد نقد قرار گرفت؛ نقدهایی که زبان مسئولین سازمان منابع طبیعی کشور را به توهین و تهدید منتقدان گشود تا به قولی از آن جوهر وجود چیزی به بیرون تراود.

رمزگشایی از آن اما بسیار مهم است، البته نه برای آوردن ادله و اثبات اینکه این عنوان بزرگ، شعاری بیش نیست؛ چرا که اساساً جامعه به آن میزان از بلوغ و آگاهی رسیده که فرق میان شعار و عمل حقیقی را دریابد و آنرا به کمک تجربیات زیسته‌ی خود در گور هزاران شعار مرده‌ی دیگر دفن کند؛ اما تأکید ما درست در همین نقطه است. یعنی نه صرفاً پوچ دانستن و یا حتی تمسخر کردن آن، بلکه نگاه داشتن آن شعار و رسوخ به عمق آن است؛ این راهی‌ ست که در آن می‌توانیم رد پای ویرانگران طبیعت را ببینیم؛ این همان جایی است که می‌توان صدای قیمت‌گذاری‌ها بر سر کالایی به نام طبیعت ایران را از هم اینک شنید! آنجا که نهال در مقابل ارزش زمین رنگ می‌بازد! متأسفانه خروجی این طرح همچون دیگر طرح‌های "سازمان منابع طبیعی وآبخیزداری" مثل "طرح خروج ِدام" فقط یک "هیچ بزرگ" نیست؛ بلکه فاجعه‌ای است به عظمت "طرح کاداستر" و حتی فراتر از آن؛ "کاداستر"ی که به دلیل تخصصی بودن از تیررس نقد در امان مانده است!

طرح کاشت یک میلیارد نهال بایستی رمز گشایی شود تا افق تازه‌ای را که مسئولین به روی برخی پیمانکاران ویژه گشوده‌اند و نیز تعریف نوین از زمین خواری را هم به مردم بنمایاند!

مسئولین مدعی‌اند تازه بیرق شعار را علَم کرده‌اند و قرار است سال دیگر همین موقع ۲۵۰ میلیون نهال را بکارند؛ اما گویی تفاهم‌ها از هم اینک انجام شده است! و آیا نور خیره‌کننده‌ی قراردادهای موسوم به دانش‌بنیان و قراردادهای آبخیزداری با ستاد ... پای برخی شرکت ها را هم به نهالکاری گشوده یا نه هدف ادای سنت الهی است؟! آیا ادای سنت بدون تصاحب زمین در لوای کاشت زعفران و ... مقدور نیست؟!

آخر این چه سبک و سیاق نهال کاری است، مسئولین اگر توان کاشت ندارند، بگویند نداریم و نمی‌توانیم، مگر کسی از آنها طلب یک میلیارد نهال دارد ؟! این احاله‌ی مدیریت دیگر چه بلایی است که بر سر ما و این طبیعت رنجور فرو می‌ریزند؟!

به کدامین نقد دوستان در خصوص این طرح توانستند پاسخ دهند جز آنکه همه چیز را به آینده حواله کنند؟ از پس حال برنمی‌آیند دست به دامان آینده شده‌اند!

هر چند گوشی برای شنیدن نیست، اما از سر تکلیف نسبت به این سرزمین مجدداً تکرار می‌کنیم :

  • چرا و چگونه سازمانی که روزانه جنگل ها و مراتع تحت مدیریتش تخریب و تصرف می شوند، به جای "حفاظت" به سمت تولید آمار و شعارسازی پیش رفته است؟!

  • نهال کاری لازمه‌ی تداوم حیات در این سرزمین است؛ اما آیا در حال حاضر "حفاظت" مقدم بر "کاشت" نیست؟

  • مسئولین این سازمان مدعی شده‌اند تاکنون میلیاردها نهال تولید کرده‌اند؛ پس چرا در این سرزمین ردی از آن چند میلیارد نهال کاشته شده یعنی ۲/۵ میلیون هکتار نیست؟!

  • اصلاً ۲ میلیارد نهال پیشکش، همین چند میلیون نهالی که همه سال کاشته می‌شود کجاست که آمار بیابانزایی‌مان سر به آسمان نهاده است؟

  • در پاسخ اینکه وقتی ظرفیت نهالستان‌های کشور در ایده آل ترین شرایط ممکن ۲۵ میلیون اصله نهال است، وقتی مطالعه‌ای که اثرات و هزینه‌های طرح را بررسی و ارزیابی کرده باشد در کار نیست، می گویند چرا هست؟ یکسال از عمرش هم می گذرد؛ اگر هست آیا نباید در پاسخ به اینهمه انتقاد در دسترس عموم قرار می‌گرفت یا کارشناسان این سازمان آنرا رؤیت می‌کردند؟!

  • منتقدان از آب مورد نیاز طرح که حدود ۸ میلیارد مترمکعب است سراغ می‌گیرند که در این شرایطی که کشور با بحران آب مواجه است چگونه قرار است این میزان آب تامین شود؟ می‌گویند از پساب می خواهیم استفاده کنیم! اما آدرس این پساب ها را هم نمی دهند!! طوری هم می گویند پساب که گویی بر خروجی تمام پساب های کشور حکم می‌رانند یا اینکه همه‌ی پساب ها به محض شنیدن دستور آنها، به هم پیوسته تا رودی شوند و در زمین های مد نظر آنها جاری شوند!

  • از زمینش هم که می‌پرسی، سطح اراضی ملی کشور را بیان می‌کنند و اینکه سازمان منابع طبیعی ۸۴ درصد از سطح کشور را تحت مالکیت خود دارد!!!

  • در پایان و برای ختم ماجرا هم می‌گویند زیاد روی عددش حساس نباشید، یک میلیارد نشد هم ایرادی ندارد؛ مهم نی‍ٓت است! تا اینگونه مفهوم طرح و مطالعات را هم به خواری کشانند.

آه از اینهمه یورش به شعور آدمی در این سرزمین!

پروردگار، ما و این طبیعت را یکجا نگهدار باشد!

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha