به گزارش خبرنگار "سلامت نیوز" در آخرین روزهای بهمن ماه 1402 دو دستگاه لودر و بولدوزر متعلق به پیمانکار یک "طرح گردشگری" با همراهی و چراغ سبز مدیرکل منابع طبیعی وآبخیزداری مازندران-ساری و رییس اداره منابع طبیعی وآبخیزداری نور، اما بدون داشتن مجوزهای قانونی در یک حرکت شگفت آور و کاملا غیرقانونی، اقدام به تخریب و تسطیح مسیر سیم کشی و تیر برق های فشار قوی کرده و جنگل را در مساحتی به طول 500 متر و عرض 40 متر شخم وشیار زده اند؛ به گونه ای که در این عملیات، حدود 4 هزار اصله درخت ونهال هیرکانی از بیخ و بن پاکتراشی و دفن شده و کاملا از بین رفته است. همچنین گفته می شود در اثر این خاکبرداری و تسطیح، دهانه آبریز مسدود شده است.

گزارش های رسیده حاکی است ماموران حفاظتی از ادامه این عملیات اجرایی ممانعت به عمل آورده و گزارش این تخریب، به مقامات قضایی ارجاع شده است.

ورود دستگاه قضایی و استانداری و توقف عملیات

بر اساس گزارش های رسیده به دنبال تحویل صورتجلسه این تخریب، دادستان مرکز مازندران و نماینده ویژه استاندار در حفاظت از منابع طبیعی به ماجرا ورود کرده و با توقف عملیات، از ادامه تخریب جلوگیری کردند. حالا قرار است دستگاه قضا مساله را بررسی کرده و سپس حکم صادر شود.

حال پرسش اینجاست در حالی که این اتفاق ها در اواخر بهمن ماه 1402 رخ داده است و جنگلبان های منطقه همان وقت در برابر آن واکنش های لازم را نشان داده اند چرا این موضوع ادامه داشته و لودر و بولدوزر اجازه ورود به منطقه و قطع جنگل های هیرکانی را یافته اند؟ آیا صورتجلسه تخریب، توسط جنگلبانان منطقه تهیه نشده و به اطلاع مدیر منابع طبیعی وآبخیزداری نور و مدیرکل منابع طبیعی وآبخیزداری مازندران- ساری نرسیده و اگر رسیده چرا جلوی آنها گرفته نشده است؟

دومین پرسش این که پیمانکار، در پاسخ به پرسش دستگاه های بازرسی اعلام کرده که پاکتراشی جنگل و تسطیح خاک، با هماهنگی های لازم با مسوولان منابع طبیعی منطقه صورت گرفته تا پارکینگ احداث شود؛ حال پرسش این است که چرا مسوولان مابع طبیعی با گذشت حدود 2 ماه جلوی این کار را نگرفته اند و اگر گزارش های مردمی و ورود دادستانی و استانداری مازندران نبود، عملیات همچنان ادامه یافته و تخریب خاک و درخت در جنگل های هیرکانی، چند برابر می شد.

از مسوولان منابع طبیعی کشور انتظار می رود اندکی از امکاناتی را که برای اجرای طرح غیرعلمی و غیرعملی "کاشت یک میلیارد درخت" گذاشته اند را برای "حفاظت" از جنگل های باستانی چند ده میلیون ساله هیرکانی که امروزه در لیست میراث جهانی نیز قرار گرفته صرف کنند؛ چرا که حفاظت، مهم ترین وظیفه این سازمان است و خردمندانه و منطقی تر است در کنار کاشتن نهال هایی که حتی یک دهم آنها نیز تبدیل به درخت نمی شوند؛ به وظیفه ذاتی سازمان خود یعنی "حفاظت از منابع طبیعی و جنگل" توجه بیشتری نشان دهند.