به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،در دنیای دیجیتال امروز که کودکان قبل از آموختن حرف‌زدن، کار با تلفن همراه را فرا می‌گیرند، ساختار سنتی تربیت فرزندان به‌شدت دچار دگرگونی شده است. دیگر از مادران ساده‌پوش و پدران الگو، خبری نیست؛ حالا بلاگرهایی با چهره‌های آرایش‌کرده، خانه‌های لاکچری و سبک زندگی پرزرق‌وبرق، جای قهرمانان کودکی را گرفته‌اند.
فرزانه عامری، روانشناس و متخصص حوزه تربیت کودک و نوجوان،ر می‌گوید: «مهم‌ترین آسیب در تربیت امروز از دل خانواده‌ها شروع می‌شود. والدینی که به‌جای وقت‌گذراندن با فرزندان، غرق در مشغله‌های روزمره یا حتی شبکه‌های اجتماعی خود هستند، نمی‌توانند نقش الگویی مؤثری ایفا کنند.»
او اضافه می‌کند: «کودکان امروز از نخستین سال‌های زندگی خود، با گوشی هوشمند و دنیای فیلترها و فالوئرها مواجه می‌شوند. دیگر نه مادری هست که با صبوری و عشق، الگوی زندگی باشد و نه پدری که با حضور مؤثر، مسیر درست را نشان دهد. در عوض، بلاگرهایی که بیشتر بر ظاهر و نمایش تأکید دارند، در حال جهت‌دهی به ذهن و هویت کودکان هستند.»
بلاگرها؛ قهرمانان جعلی نسل نو
عامری معتقد است که بلاگرها، اغلب با نمایش اغراق‌آمیز موفقیت، خوشبختی و ثروت، تصویری غیرواقعی از زندگی ارائه می‌دهند و نوجوانان، به‌جای الگوگیری از چهره‌های علمی، هنری یا فرهنگی، جذب این سبک از زندگی می‌شوند. به گفته او، این امر منجر به کاهش اعتمادبه‌نفس و احساس ناکافی بودن در بسیاری از نوجوانان می‌شود؛ کسانی که تصور می‌کنند بدون زیبایی اغراق‌شده و زندگی تجملاتی، ارزشی ندارند.
بحران عمل‌های زیبایی در سنین پایین
یکی دیگر از نگرانی‌های مطرح‌شده در این گزارش، افزایش تمایل نوجوانان، و حتی کودکان، به جراحی‌های زیبایی است. عامری هشدار می‌دهد: «شبکه‌های اجتماعی نه‌تنها زیبایی را معیار موفقیت می‌دانند، بلکه با عادی‌سازی عمل‌های زیبایی، تصویر غلطی از ارزش فردی در ذهن فرزندان ما حک می‌کنند. این موضوع بر روابط اجتماعی، عاطفی و حتی زناشویی در آینده آنها تأثیر منفی می‌گذارد.»
او با اشاره به اعتراض‌های چند سال پیش در آلمان علیه استانداردهای ساختگی زیبایی می‌افزاید: «وقتی رسانه‌ها فقط افراد زیبا را موفق و جذاب معرفی کنند، دیگر زیبایی طبیعی جایی در جامعه نخواهد داشت و انسان‌ها دائماً در حال مقایسه‌های فرساینده با یکدیگر خواهند بود.»
فضای مجازی؛ خلأ الگویی و ضعف فرهنگی
عامری ادامه می‌دهد: «ما با کمبود شدید محتوای مثبت، بومی و تأثیرگذار در شبکه‌های اجتماعی برای نوجوانان مواجه هستیم. در حالی‌که جوانان نخبه، اخلاق‌مدار و موفق زیادی داریم، کمتر کسی آنها را می‌بیند یا به آنها توجه می‌کند. رسانه‌ها عمدتاً افرادی را پررنگ می‌کنند که با ظاهر، ثروت و نمایش زندگی غیرواقعی در حال جذب مخاطب هستند.»
او می‌گوید: «زمانی دانشگاه‌ها، کتاب‌ها و معلمان، مراجع الگویی مهمی برای جوانان بودند؛ اما امروز، موبایل و فضای مجازی، قدرت تربیتی خانواده و مدرسه را بلعیده‌اند.»
راهکار چیست؟
این متخصص روانشناسی تاکید می‌کند که راه نجات از این وضعیت، بازگشت به الگوهای اصیل و احیای نقش مؤثر والدین در تربیت فرزندان است. به گفته او، خانواده باید اولین مرجع تعریف ارزش‌ها باشد، نه اینفلوئنسرهای پرزرق‌وبرق. والدین باید یاد بگیرند که چگونه با حضور واقعی، محبت بدون چشم‌داشت، و ارزش‌گذاری بر ویژگی‌های درونی، الگویی مثبت برای فرزندان خود باشند.
او پیشنهاد می‌دهد: «از تحسین‌های بی‌پایه بر زیبایی ظاهری بپرهیزیم و به جای آن، تلاش، اخلاق، مهارت و مهربانی را ارزش‌گذاری کنیم. همچنین لازم است که ارتباط کودکان با افراد موفق، اما ساده و واقعی تقویت شود.»
در دنیای پرزرق‌وبرق امروز که زیبایی و ثروت بیش از علم و اخلاق دیده می‌شود، خطر بزرگی در کمین نسل آینده است. کودکانی که الگوهای خود را از دنیای فیلترشده مجازی می‌گیرند، بدون دریافت تربیت ریشه‌دار از والدین، در معرض بحران‌های هویتی و روانی قرار دارند. این زنگ خطری است برای همه خانواده‌ها تا نقش خود را بازتعریف کرده و دوباره به قهرمانان واقعی فرزندان خود تبدیل شوند.
نظر شما