به گزارش سلامت نیوز به نقل از psypost، مطالعه‌ای روی جوانان در هنگ‌کنگ نشان داد افرادی که دارای علائم افسردگی بیشتری هستند و تمایل بیشتری به واکنش‌های تکانشی دارند، کمی بیشتر از سایرین صبحانه را حذف می‌کنند. حذف صبحانه همچنین با اضطراب مرتبط بود، اما شدت این ارتباط بسیار ناچیز بود. این پژوهش در ژورنال Frontiers in Psychiatry منتشر شده است.

صبحانه اولین وعده غذایی روز است که معمولاً پس از یک شب خواب مصرف می‌شود. مردم جهان بسته به فرهنگ، سنت و امکانات، غذاهای متفاوتی برای صبحانه می‌خورند. در بسیاری از کشورهای غربی، صبحانه شامل تخم‌مرغ، نان تست، غلات، میوه یا ماست است. در شرق آسیا، صبحانه اغلب شامل برنج، سوپ، ترشیجات یا نان بخارپز می‌شود. برخی افراد ترجیح می‌دهند صبحانه‌ای سبک مانند اسموتی یا قهوه میل کنند، در حالی که برخی دیگر وعده‌ای مفصل‌تر را انتخاب می‌کنند.

صبحانه وعده‌ای مهم محسوب می‌شود زیرا پس از یک دوره طولانی گرسنگی شبانه، انرژی بدن را تأمین کرده و مواد مغذی ضروری را فراهم می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند که مصرف صبحانه می‌تواند تمرکز، حافظه و عملکرد تحصیلی کودکان را بهبود بخشد. همچنین ممکن است به تنظیم سوخت‌وساز بدن و حفظ وزن سالم کمک کند. حذف صبحانه با پرخوری در طول روز و کیفیت پایین‌تر رژیم غذایی مرتبط بوده است. برای بسیاری افراد، صبحانه زمانی برای آغاز روز با آرامش یا ارتباط با خانواده محسوب می‌شود.

در این مطالعه، استفانی مینگ یین وونگ و همکارانش الگوهای مصرف صبحانه در میان جوانان هنگ‌کنگ را بررسی کردند و ارتباط آن با تکانشگری و علائم افسردگی و اضطراب را مورد مطالعه قرار دادند.

آن‌ها داده‌های مربوط به «مطالعه اپیدمیولوژیک سلامت روان جوانان هنگ‌کنگ» (HK-YES) را تحلیل کردند؛ این مطالعه نخستین بررسی در مقیاس کشوری در هنگ‌کنگ است که به‌طور خاص جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله را هدف قرار داده است. داده‌ها بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ جمع‌آوری شدند و ۵۸٪ از شرکت‌کنندگان زن بودند.

تحلیل حاضر شامل اطلاعات ۳۱۵۴ شرکت‌کننده با میانگین سنی ۲۰ سال بود. شرکت‌کنندگان به سوالاتی در مورد عادات صبحانه پاسخ دادند و پرسشنامه‌هایی برای ارزیابی تکانشگری (مقیاس تکانشگری بارت-۱۱)، علائم افسردگی (پرسشنامه سلامت بیمار–۹)، علائم اضطراب (مقیاس اختلال اضطراب فراگیر–۷)، و عملکرد کلی (بر اساس گزارش کاهش بهره‌وری ناشی از مشکلات روانی و ارزیابی مصاحبه‌گر از عملکرد اجتماعی و شغلی) را تکمیل کردند.

نتایج نشان داد که ۸۵٪ شرکت‌کنندگان یا به‌طور منظم یا گهگاه صبحانه می‌خورند، در حالی که ۱۵٪ به‌طور منظم از صبحانه صرف‌نظر می‌کنند. افرادی که صبحانه را حذف می‌کردند، اندکی تکانشگرتر بودند، به‌ویژه از نظر کنترل توجه و خودکنترلی. این افراد همچنین علائم افسردگی شدیدتری و اندکی اضطراب بیشتر گزارش دادند. نسبت به همتایانی که صبحانه می‌خوردند، افراد حذف‌کننده صبحانه به‌طور متوسط کمتر از یک روز در ماه کاهش بهره‌وری را تجربه کرده و عملکرد اجتماعی و شغلی آن‌ها اندکی پایین‌تر بود.

نویسندگان مقاله نتیجه‌گیری کردند:«حذف صبحانه با افزایش علائم افسردگی در جوانان مرتبط است، که کاهش کنترل توجه نقش مهمی در این رابطه دارد. تشویق جوانان به ایجاد عادت‌های منظم صبحانه می‌تواند بخشی از مداخلات سبک زندگی برای اختلالات روانی باشد و در سیاست‌های سلامت عمومی مورد تأکید قرار گیرد.»

این مطالعه پیوندهایی میان عادات مربوط به صبحانه و سلامت روان را روشن می‌کند. با این حال، باید توجه داشت که این ارتباط‌ها بسیار ضعیف بودند و تنها به‌دلیل حجم بزرگ نمونه قابل تشخیص شدند. علاوه بر این، این تحقیق منحصراً روی ساکنان هنگ‌کنگ انجام شده است و ممکن است نتایج در سایر فرهنگ‌ها متفاوت باشد.