با وجود تربیت سالانه هزاران پرستار در کشور، بیمارستان‌ها همچنان با کمبود شدید نیرو مواجه‌اند؛ مشکلی که نه از نبود نیروی انسانی، بلکه از نبود سیاست مؤثر برای نگهداشت و جذب آن‌ها ریشه می‌گیرد. بسیاری از پرستاران یا مهاجرت می‌کنند، یا جذب بازارهای موازی مانند حوزه زیبایی می‌شوند و این یعنی نظام سلامت در حال از دست دادن مهم‌ترین سرمایه‌ انسانی خود است.

پرستار نیست، دانش‌آموخته هست! / بحران پرستاری پشت دیوار بی‌توجهی

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،با وجود آنکه هر سال حدود ۱۵ هزار نفر در کشور در رشته پرستاری فارغ‌التحصیل می‌شوند، همچنان بسیاری از بیمارستان‌ها با کمبود نیروی پرستار دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ موضوعی که به‌گفته نایب‌رئیس اول شورای عالی نظام پرستاری، ریشه در ضعف سیاست‌های نگهداشت نیروی انسانی دارد.

یوسف رحیمی با تأکید بر اینکه نیروی انسانی سرمایه‌ای کلیدی در نظام سلامت است، گفت:«آمارها نشان می‌دهد سالانه حدود ۱۵ هزار دانش‌آموخته پرستاری داریم، اما درصد قابل توجهی از آن‌ها به دلایل مختلف از جمله نبود آزمون استخدامی، شرایط نامناسب شغلی، تمایل به مهاجرت یا اشتغال در حوزه‌های دیگر مانند خدمات زیبایی، وارد چرخه خدمت‌رسانی نمی‌شوند.»

رحیمی با اشاره به روند افزایشی پذیرش دانشجوی پرستاری در دانشگاه‌ها گفت:«در حالی که ظرفیت‌های اعلام‌شده در دفترچه‌های انتخاب رشته مشخص است، جذب دانشجو معمولاً ۲۰ تا ۳۰ درصد بیشتر از این ارقام صورت می‌گیرد. اما پرسش اصلی اینجاست که این فارغ‌التحصیلان کجا می‌روند؟ چرا به نظام سلامت بازنمی‌گردند؟»

او هشدار داد که در حال حاضر در مرحله «عمق بحران» در زمینه نیروی انسانی پرستاری هستیم. به‌گفته‌ی رحیمی، در آزمون استخدامی برگزارشده در شهریور، تعداد متقاضیان رشته پرستاری از سهمیه تعیین‌شده برای دانشگاه‌های علوم پزشکی کمتر بوده است، که این موضوع خود زنگ خطری جدی محسوب می‌شود.

تعطیلی بخش‌های بیمارستانی به‌دلیل کمبود پرستار، تنها یک مشکل درون‌سازمانی نیست، بلکه به معنای محروم‌ماندن بیماران از خدمات درمانی حیاتی است.

رحیمی با بیان اینکه حاکمیت باید نگاه متفاوتی به شغل پرستاری داشته باشد، افزود:«متوسط حقوق پرستاران در حال حاضر حدود ۱۸ میلیون تومان است که با احتساب تعرفه‌های پرستاری به ۲۴ میلیون می‌رسد. این رقم برای زندگی در شهرهای بزرگ کافی نیست. مقایسه این شغل با دیگر مشاغل نباید با یک معیار یکسان انجام شود، زیرا حساسیت، سختی کار و مسئولیت‌های پرستاران بسیار بیشتر است.»

او ادامه داد:«در گذشته امکان جذب نیروی انسانی از خارج از کشور وجود داشت، اما حالا به‌دلیل محدودیت منابع چنین امکانی وجود ندارد. ما باید از منابع انسانی داخلی مراقبت کنیم، چرا که اگر این روند ادامه پیدا کند، به‌زودی با بحرانی عمیق‌تر روبرو خواهیم شد.»

رحیمی تأکید کرد که راه‌حل‌های موقت مانند آموزش‌های کوتاه‌مدت نمی‌تواند مشکل کمبود پرستار را حل کند، چرا که کیفیت خدمات به‌شدت وابسته به آموزش و تجربه است.

او در پایان خواستار نگاه ویژه و حمایتی حاکمیت به پرستاران شد و گفت:«باید برای پرستاری جذابیت ایجاد شود تا افرادی که از این حرفه دور مانده‌اند، به سیستم درمانی بازگردند؛ چه آن‌هایی که در خانه‌نشینی به‌سر می‌برند و چه آن‌هایی که در مشاغل غیرمرتبط فعالیت می‌کنند.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha