تاب آوری پرستاران یکی از مهم ترین موارد در حفظ سلامتی آنها و همچنین بهبود ارائه خدمات در بیمارستان است. تمام افراد باید بتوانند در مواجهه با فشارها و موقعیت های استرس آور، روحیه و موقعیت خود را حفظ نمایند. این موضوع، به ویژه برای افرادی مهم است که در محیط های تنش زایی همچون بیمارستان فعالیت می کنند. در نتیجه، شناخت روش های ایجاد تاب آوری و ویژگی های یک فرد تاب آور، می تواند به پرستاران و سایر افراد شاغل در بیمارستان کمک کند تا کیفیت زندگی شخصی و کاری خود را بالا ببرند.
معنای تاب آوری در پرستاران چیست؟
تاب آوری به معنی توانایی مقابله در برابر موقعیت های تنش زا، استرس آور و فشارهای موجود در محیط های مختلف است. این خصلت رفتاری و حرفه ای، یکی از ویژگی های حیاتی برای پرستاران به شما می آید. آنها باید بتوانند در برابر موقعیت های نامطلوب، به خوبی عکس العمل نشان داده و متمرکز باقی بمانند. همچنین خوش بین بودن به آینده و عدم ناامیدی، موجب می شود که تاب آوری پرستاران افزایش یابد. با این حال، بهتر است طی دوره هایی که توسط سرپرستاران و مدیران بیمارستان به صورت عملی و تئوری تدوین می گردد، تکنیک های افزایش تاب آوری، به صورت تخصصی آموزش داده شود.
راه های ایجاد تاب آوری در بیمارستان
راه های افزایش تاب آوری پرستاران، صرفا به صورت فردی به نتیجه نمی رسد و تمامی کادر درمانی و مسئولان، باید در این راه تلاش کنند. برای مثال، کمبود تعداد پرستار شاغل در هر بیمارستان می تواند یکی از آیتم های خطرناک در افزایش فشارهای کاری بر افراد باشد. همچنین ایجاد انگیزش، افزایش حقوق و ایجاد حس ارزشمندی در پرستاران، تاب آوری را تا حد زیادی افزایش می دهد. با این حال، طبق بررسی های انجام شده، بعضی از روش های تاب آوری در بیمارستان تاثیرات بیشتری دارد که در ادامه آنها را معرفی می کنیم:
- ایجاد ملایمت در محل کار: عدم ایجاد حس ناامنی، خشونت، تغییرات مستمر، کاهش استقلال و ...
- ایجاد حس مفید بودن: بسترسازی برای پیشرفت، افزایش کیفیت شغلی، ایجاد محیط شاد، تدارک برنامه های فرح بخش، کاهش فرسودگی شغلی، آموزش های ضمن خدمت برای افزایش مهارت و ...
- توجه به ویژگی های شخصیتی: افزایش کیفیت کاری شخصی، حضور مشاوران بالینی برای افزایش روحیه و ایجاد انعطاف پذیری در کار
کیفیت زندگی پرستار تاب آور
برای ایجاد محیط کاری مناسب و پویا، لازم است که تعیین و بررسی ویژگی های پرستار تاب آور را در اولویت قرار داد. معمولا شاهد آن هستیم که نسبت به تاب آوری شخصی افراد شاغل در بیمارستان، بی توجهی زیادی می شود. این در حالیست که موفقیت در برابر موقعیت های چالشی، نیازمند دقت دو جانبه در ویژگی های گروهی و شخصی است. از این رو، یک پرستار باید یاد بگیرد که در هنگام شرایط کاری نامساعد، چه عکس العملی نشان دهد تا تمرکز خود را حفظ کند.
تنفس عمیق، ورزش، مطالعه و افزایش مهارت های کلامی و رفتاری، تمرین مدیریت زمان و ایجاد تعاملات اجتماعی گسترده، از جمله نکات مهمی است که می تواند به موفقیت کادر درمان در شرایط بحرانی کمک کند. در نتیجه همه افراد، به خصوص رهبران سازمانی و کادر درمانی، باید راه های افزایش تاب آوری پرستاران را جدی گرفته و برای آن برنامه ریزی ویژه ای داشته باشند.
منابع:
- https://journals.lww.com/nursingmanagement/fulltext/2018/06000/building_nurse_resilience.10.aspx
- https://www.aacnnursing.org/5b-tool-kit/themes/resilience#:~:text=Resilience%20is%20defined%20as%20the,and%20can%20improve%20patient%20outcomes
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7228387
- https://www.independentnurse.co.uk/content/professional/cultivating-resilience-as-a-nurse
نظر شما